RE:S • Shards of Memories | เส้นทางที่หวนกลับไม่ได้

"โชคชะตาของเธอ เธอต้องกำหนดมันเอง" คำพูดที่เล่นหัวของฉันซ้ำๆ เล่นมาโดนตลอด หลอกหลอนกันมานาน

ฉันในตอนนี้ไม่มีอะไรจะเสียอีกต่อไป โลกใบนี้มันเละเทะเกินกว่าที่จะแก้ไขได้ ผู้คนที่ฉันรัก พ่อ แม่ที่ไม่รู้ว่าเป็นใคร การเสียสละของอาจารย์และพี่สาว จะเรียกได้ว่าสูญเปล่าก็คงไม่เกินจริง ความพยายามเหล่านั้นมันไร้ค่า

'เหนื่อย เหนื่อยเหลือเกิน ฉันทนมาเกินพอแล้ว' ถ้าเสียงความคิดแบบนี้มันเล่นก่อนที่ทุกอย่างจะสายเกินไปก็คงจะดีนะ

ใช่ด้านหน้าของฉันคือไอต้นไม้เวรนั่นที่ทำให้เรื่องมันเป็นอย่างงี้ ฉันไม่โทษมันหรอก ตามจริงเทพที่ควรจะปกป้องเราน่ะมันดันเอามาใช้ในทางที่ผิด

กิ่งก้านของมันเลื้อยลงมาที่ตรงหน้าของฉัน สงสัยจริงๆเลยล่ะ ฉันอดความสงสัยนั้นไว้ไม่อยู่จริงๆ

"ลานัน แกจะสื่ออะไร" ฉันถามออกไป มันคงตอบได้แหละ ให้ตายสิฉันนี่มันบ้าจริงๆด้วย

บางอย่างเปลี่ยนไป มันได้ขยับกิ่งนั้นราวกับเชิญให้แตะมัน ฉันลังเลอยู่พักนึงก่อนที่จะตัดสินใจแตะมัน

"ทำได้จริงๆงั้นเหรอ" ฉันพูดออกไปแล้ว เชื่อคำพูดของต้นไม้เหรอ เหอะคงไม่มีใครโง่เท่าฉันแล้วล่ะ แต่ว่านะ ถ้าเกิดฉันมีทางเลือกมากกว่านี้ก็คงจะปัดตกข้อเสนอของมัน

"ตกลง" พูดออกไปแล้วงั้นสินะ ให้ตายเถอะ ฉันได้ถูกรากไม้ขนาดใหญ่ห้อมล้อมพันธนาการเอาไว้ ทีแรกก็คิดว่ามันเป็นแค่ความฝัน อยากตื่นไปจากตรงนั้น ไม่สิฉันเต็บมามากพอแล้วล่ะ

อา ใช่ถ้าได้หลับแบบนี้ตลอดไปก็ดีนะ ต่อให้มีพลังมากมาย แต่ถ้าปกป้องใครเอาไว้ไม่ได้ มันก็เท่านั้นสินะ

"พี่ฟุบุกิ เป็นอะไรไหม" เสียงเรียกแหลมจนแสบหูได้ดังขึ้นมา ในมือของฉันมีอะไรบางอย่างคล้ายกับก้อนผลึกอยู่

"ไม่เป็นอะไรหรอก" ฉันยิ้มตอบให้กับน้องสาวของฉันไป เป็นรอยยิ้มปลอมๆ ฉันมองที่มือของฉันอีกรอบ เสียงเรียกที่ดังก้องในหัวเรียกร้องให้ใช้มันอย่างมาก ในขณะที่น้องสาวของฉันเดินไปเพื่อประชุมกับคนอื่นๆที่โต๊ะ นั่นคือโอกาสของฉัน

'ขอโทษนะ อาโออิ แต่พี่คงเป็นพี่ที่แย่มากๆ แต่ถ้าไม่ทำ อนาคตที่เลวร้ายจะมาถึง' ฉันตัดสินใจเร่งพลังงานคอร์ลงไปในผลึกนั้น เมื่อมันส่องแสงทุกอย่างก็ได้หยุดลงและหายไป ดวงดาว กาลเวลา ไม่รู้เลยว่าอะไรรอฉันอยู่ที่อีกฝากหนึ่ง............

.

.

.

.

.

.

นี่เป็นซีรี่ย์ที่ต่อจาก Reverse นะครับ ถ้าใครไม่ได้ตามก็อาจจะมีงงๆอยู่ได้เกี่ยวกับตัวละคร เอาตรงๆแค่อาจจะไม่อินกับตัวละครก็แค่นั้นเองครับ ยังไงก็ขอให้สนุกนะครับ